Cazibənin təsviri
Fransa Prezidenti Georges Pompidou'nun müdrikliyi olmasaydı, D'Orsay Muzeyi ümumiyyətlə mövcud olmazdı.
1898-ci ildə, Seine çayı üzərində, İnqilab tərəfindən dağıdılmış Hesablama Məhkəməsinin yerində, Paris-Orlean dəmir yolu şirkətinin dünyanın ilk elektrikləşdirilmiş stansiyası meydana çıxdı. Memar Victor Laloux məsuliyyətini tam dərk edirdi: bina Parisin tam mərkəzində, Tuileries -in qarşısındadır. 16 platformalı, otel və restoranlı stansiya əladır. Sahildəki fasad daş arxadlarla bəzədilib. İçəridə bütün metal konstruksiyalar ağ mərmərlə gizlənir. İki yan pavilyon nəhəng bir saatla bəzədilib.
Stansiya 1900 -cü il Beynəlxalq Sərgisi üçün inşa edildi, lakin ömrü qısa oldu: 1939 -cu ilə qədər qatarlar artıq buradan qaçmırdı.
1971 -ci ildə binanın sökülməsinə qərar verildi. Buna sənət bilicisi, ədəbiyyatşünas və ədəbiyyat müəllimi Prezident Georges Pompidou qarşı çıxdı. Onun fərmanı ilə bina abidə elan edildi. Prezident Jiscard d'Estaing dövründə stansiyanın yenidən qurulmasına başlanıldı. 1986 -cı ildə burada bir muzey açıldı.
Mövzusu belə təyin edildi: 19 -cu əsrin ikinci yarısı - 20 -ci əsrin əvvəllərində sənət və sənətkarlıq muzeyi. Beləliklə, d'Orsay, Luvr kolleksiyaları ilə Georges Pompidou Mərkəzindəki Müasir İncəsənət Muzeyi arasındakı xronoloji boşluğu doldurur.
D'Orsayin ürəyi, impressionistlərin möhtəşəm rəsm əsərlərindən ibarətdir. Məhz burada Empresyonizmin öncüsü, Edouard Manetin cazibədar "Olympia" sı sərgilənir və bu da bir zamanlar dəhşətli bir qalmaqala səbəb olurdu. Sərgidə Van Gogh, Gauguin, Degas, Corot, Courbet, Pizarro, Renoir, Signac, Toulouse-Lautrec, Ingres kimi ustaların rəsmləri nümayiş olunur. Onların əsərləri ziyarətçilərin dərhal tələsdikləri yuxarı, üçüncü mərtəbədə sərgilənir. Nəhəng yerləri olan muzeyin içi güclü təəssürat yaradır.
D'Orsayın ekspozisiyası "bədii dəyərlər iyerarxiyası yoxdur" prinsipinə əsasən təşkil edilmişdir: az tanınmış rəssamların rəsmləri böyüklərin əsərlərinin yanında sərgilənir. Muzey müvəqqəti sərgilərə ev sahibliyi etməyə də hazırdır. Məsələn, "Son Portret" sərgisi, görkəmli rəssamların - Bethoven, Vaqner, Edit Piaf, Mahlerin ölüm maskalarını görməyə imkan verdi.
